In 1605, op 21 jarige leeftijd, onderneemt Musashi (武蔵) de reis van zijn thuis naar Kyoto, de hoofdstad van het Japanse rijk, om zijn vaardigheden in het zwaardvechten te testen en naam te maken voor zichzelf. Dit is het begin van een reeks reizen die hij zal maken genaamd “Musha-Shugyo” (武者修行).
De gebruikelijke vertaling voor de term Musha-Shugyo is “krijgers bedevaart” – het beschrijft hoe de krijger op pad trekt bewust zoekend naar tegenstanders om te bestrijden om al doende zijn vaardigheid te verfijnen (of te bewijzen).
De eerste beschreven Musha-Shugyo was van een kleine bekende Samurai “Haneo Unno” genaamd (1509-79). Het schijnt dat dit in het pre-Edo tijdperk (voor de Tokugawa dynastie) niet gebruikelijk was zoals het werd na het einde van de oorlogen (en het bijbehorende gebrek aan werk; uitdagingen en aanzien voor de krijgersklasse).
Musha Shugyo 武者修行
In Musashi’s tijd zullen vele krijgers het Musha-Shugyo pad opgaan; Tsukahara Bokuden en Kamiizumi Nobutsuna (Hidetsuna) zijn de bekendste.
Diegenen die op pad gaan om hun vaardigheid te oefenen en het ook overleefden zijn gewoonlijk krijgers van het hoogste kaliber.
Letterlijk kan Shu-gyoo 修行gedefinieerd worden als “de weg die leidt naar beheersing”.
“Shu” is het wegvegen van het stof dat de pure en natuurlijke elegantie verhult.
“Shu” betekent ook de geest smeden, het cultiveren en polijsten van kennis en kunstbeoefening.
“Gyō” betekent zoveel als uitvoeren, voortgang. Shugyo kan dus omschreven worden als: ‘training krijgen’ of de ‘oefening uitvoeren’.
Maar het gaat wel verder dan louter trainen; het is een ontwikkeling van de spirituele persoonlijkheid.
Merk op dat de “Mu”-kanji (武)(Musha of Musachi) dezelfde is als de “Bu”-kanji in Budo (De weg van de krijskunst) of Bushido (de weg van de krijger).
In 1986 richtte Albert de aikido vereniging Mushashugyo op wat we op zijn 60ste verjaardag ook hebben gevierd